It’s only Rock ‘n roll but I like it

8 April 2017, Park Theater Alphen a/d Rijn spelen we in de theaterzaal.

Every day I write the book

Coloseum

Er bestaan geen slechte ideeën alleen slechte uitvoeringen

Ergens aan het einde van de vorige eeuw (ik blijf het leuk vinden dat te kunnen zeggen 🙂 ) had ik met mijn toenmalige manager een discussie over een initiatief dat nog niet tot het grote succes had geleid. En ergens in dat gesprek zei ik spontaan “er bestaan geen slechte ideeën, er bestaan alleen slechte uitvoeringen”. We moesten er alle twee over nadenken.. Hij had de juiste cursussen gevolgd en vroeg keurig door en toch ontschoot hem even later: “Ja, maar het is ook oude wijn in nieuwe zakken”.

Met dat gesprek is het niet meer goed gekomen. Met dat initiatief (in jargon Post Implementatie Optimalisatie, je zou het nu als Lean Six Sigma omschrijven) wel. Het werd onderdeel van de standaard projectmanagement-methoden en daarmee succesvol – zij het in een andere vorm dan gedacht. In een andere uitvoering bleek het inderdaad een goed idee.

Afgelopen weken las ik de autobiografie van Elvis Costello (voor diegenen die Costello niet kennen: hij is een van de beste songwriters van de laatste 40 jaar met een hele ambachtelijke manier van liedjesschrijven).

In Unfaithful Music & Disappearing Ink vertelt hij – naast een hoop andere dingen – over hoe hij liedjes schrijft. Talloze notitieboekjes waar hij, dagelijks lijkt het wel, in schrijft. Liedjes, coupletten, zinnen en soms complete verhalen. En in een hoop gevallen (uit m’n hoofd geeft hij minstens 6 voorbeelden) hoe hij ideeën hergebruikt. Soms blijft er van een heel geschreven, maar niet uitgebracht, lied maar één zin over in een ander liedje. Soms is een nummer een samenvatting of een bepaald aspect uit een verhaal.

Voor mij is dat creatief vakmanschap, waar je met bestaande en nieuwe bouwstenen iets nieuws wordt gebouwd, verbouwd en omgebouwd, tot een goed idee ook z’n goede uitvoering heeft gevonden.

In alle gevallen: koester je ideeën – ze zijn goed. Deel ze, verrijk ze en wees vooral niet bang om de uitvoering, de vorm aan te passen.

Gegroet

Marcel

 

PS: wat het Colloseum hiermee te maken heeft? Niets, maar het was deze foto die me inspireerde. 

 

Strijd met de elementen

zandkasteel

“That is the way to learn the most, that when you are doing something with such enjoyment that you don’t notice that the time passes. (Einstein)”

 

Zou je 6 uur achter elkaar in de brandende zon aan een zandkasteel willen bouwen – in de wetenschap dat het de vloed niet zal overleven? Als je het bouwen leuk vindt, ja! Word je dan ook steeds beter in het maken van zandkastelen? Ja! 

Eigenlijk is het zo simpel: iets wat je leuk vindt om te doen, doe je graag en vaak en dus word je er vanzelf beter in. Ook is het meestal zo dat de dingen waar je aanleg, talent of interesse in hebt, dingen zijn die je graag doet – en  ongemerkt beter in wordt.

Sir Ken Robinson (http://sirkenrobinson.com) heeft over “het element”: het snijpunt van wat je leuk vindt om te doen en dat waar je goed in bent. Dat is waar je in je element bent. Dat is waar passie zit, waar creativiteit en dingen voor elkaar krijgen geen moeite meer kost.

Natuurlijk wil iedere manager graag medewerkers die op die manier in hun element zijn, die iedere nieuwe opdracht met enthousiasme erbij nemen zonder gezucht, zonder stress… Maar beste manager, hoe zit het met jouw element? Zit je in je element of ben je er misschien al voorbij?

Misschien het belangrijkste van creatief leiderschap is het creëren van ruimte (in alle opzichten) waarin mensen hun element kunnen vinden, hun talenten kunnen ontdekken en toepassen. En vooral leren, zichzelf verder ontwikkelen en beter worden. Is het jouw passie zulke randvoorwaarden te bieden en mensen hierin te faciliteren? Dan zit je als manager waarschijnlijk in je element. Is dat het niet? Ga op zoek en vind je eigen zandkasteel!

 

Groet, Marcel

 

 

 

 

 

 

52 reasons why it won’t work

52 reasons

“Ja, maar…” is makkelijker en sneller dan “Ja, en…”

Met “ja, maar..” kun je ieder idee in de kiem smoren en daarmee het enthousiasme en het lef om creatief te worden. Terwijl “Ja, en..” juiste het tegenoverstelde doet: het maakt een idee beter, vergroot enthousiasme en stimuleert om verder te gaan. Om door te gaan. En als dit nog niet genoeg redenen zijn om het “Jamaren” (is dit al een officieel werkwoord?) ten ene male voor altijd te bannen: JeEn is ook zoveel leuker om te zeggen en een JaEn antwoord zo leuk om te krijgen.

Mocht je desondanks nog verlegen zitten om tekst om iets af te wijzen: hier zijn 52 redenen waarom iets niet werkt, nooit zal werken en dus nooit voorgesteld had mogen worden.

Ik heb allemaal wel ‘ns langs horen komen (en eerlijk is eerlijk: ook zelf wel gebruikt), maar wanneer je ze zo bij elkaar ziet, blijkt zoveel duidelijker:  de weerstand gaat niet over  jouw idee  maar over de verandering die het  met zich meebrengt.

Graag lees ik nieuwe Reasons Why It Won’t Work om de verzameling verder uit te breiden.

Groet, Marcel

 

 

If you can Google it…(it ain’t always true)

“If you can dream it, you can do it. Always remember that this whole thing was started with a dream and a mouse.”

Walt Disney
Wanneer je de rest van mijn site hebt bekeken zal het geen verrassing zijn: ik hou van citaten. Ik vind ze inspirerend, vooral wanneer een goede quote je na laat denken over de betekenis ervan. 

Het voorbeeld hierboven is een van mijn favoriete, door de schijnbare tegenstelling van het onmogelijke bereiken (eerste zin) en de bescheidenheid  en hard werken om van iets kleins iets groots te maken (tweede zin). Soort van American Dream voordat die doorsloeg naar “alles is maakbaar”.

Ik dacht altijd  dat deze uitspraak van Walt Disney zelf kwam – net als veel bronnen op internet – maar bij het uitzoeken van het jaartal waarin de uitspraak was gedaan liep ik er tegen aan dat deze voor het eerst is opgetekend  toen Walt al een aantal jaar overleden was. Het schijnt zelfs  zo te zijn dat het eerste en het tweede gedeelte los van elkaar zijn gezegd (en volgens sommige bronnen is de tweede wel van Walt Disney  zelf).

Mijn eerste neiging was om dit citaat nooit meer te gebruiken, omdat het niet ‘echt’ meer was. Maar tegelijkertijd: het is nog steeds een goeie en inspirerende tekst. Wordt een citaat beter als het daadwerkelijk een geciteerde uitspraak is? Of als degene die het heeft gezegd een bekend persoon is?

Om met het laatste te beginnen: Nee. Een uitspraak door een bekende persoon – zelfs binnen het vakgebied – is niet per definitie beter dan een uitspraak van een onbekende. Sterker: bij een (mogelijk) goede quote van een onbekend persoon ben je geneigd kritischer naar de uitspraak te kijken – er over na te gaan denken en dus: ermee bezig te zijn.

En moet de uitspraak dan ook “echt” zijn? Liefst wel, omdat het daardoor als anekdote, als verhaal, sneller beklijft. Maar wanneer je een citaat (net als ieder advies) niet klakkeloos aanneemt, maar de moeite doet om je echt eigen te maken blijft ook een “ge-engineerde” uitspraak als waar  ik mee begon blijft staan als een huis – misschien wel als een pretpark.

Groet, Marcel