Het voorbeeld hierboven is een van mijn favoriete, door de schijnbare tegenstelling van het onmogelijke bereiken (eerste zin) en de bescheidenheid  en hard werken om van iets kleins iets groots te maken (tweede zin). Soort van American Dream voordat die doorsloeg naar “alles is maakbaar”.

Ik dacht altijd  dat deze uitspraak van Walt Disney zelf kwam – net als veel bronnen op internet – maar bij het uitzoeken van het jaartal waarin de uitspraak was gedaan liep ik er tegen aan dat deze voor het eerst is opgetekend  toen Walt al een aantal jaar overleden was. Het schijnt zelfs  zo te zijn dat het eerste en het tweede gedeelte los van elkaar zijn gezegd (en volgens sommige bronnen is de tweede wel van Walt Disney  zelf).

Mijn eerste neiging was om dit citaat nooit meer te gebruiken, omdat het niet ‘echt’ meer was. Maar tegelijkertijd: het is nog steeds een goeie en inspirerende tekst. Wordt een citaat beter als het daadwerkelijk een geciteerde uitspraak is? Of als degene die het heeft gezegd een bekend persoon is?

Om met het laatste te beginnen: Nee. Een uitspraak door een bekende persoon – zelfs binnen het vakgebied – is niet per definitie beter dan een uitspraak van een onbekende. Sterker: bij een (mogelijk) goede quote van een onbekend persoon ben je geneigd kritischer naar de uitspraak te kijken – er over na te gaan denken en dus: ermee bezig te zijn.

En moet de uitspraak dan ook “echt” zijn? Liefst wel, omdat het daardoor als anekdote, als verhaal, sneller beklijft. Maar wanneer je een citaat (net als ieder advies) niet klakkeloos aanneemt, maar de moeite doet om je echt eigen te maken blijft ook een “ge-engineerde” uitspraak als waar  ik mee begon blijft staan als een huis – misschien wel als een pretpark.

Groet, Marcel