Vreemd genoeg merkte ik dat er talloze, verschillende definities van creativiteit bestaan. De meest gehanteerde is: “Creativiteit is het produceren van originele ideeën die waarde hebben”. Maar voor wie is het dan origineel en voor wie heeft het waarde? Wanneer je Kunst met een grote K wil maken, is de originaliteit misschien het belangrijkste (en is de waarde een waarschijnlijk eeuwigdurende discussie). Bij het toepassen van creativiteit geldt het omgekeerde: de bijdrage aan het doel of het oplossen van het probleem (de waarde) is het belangrijker dan of hetzelfde idee wereldwijd uniek en oorspronkelijk is. Het wiel is nog steeds een zeer waardevolle ontdekking – en is op meerdere plekken, min of meer tegelijkertijd ontstaan.

Ik heb gemerkt dat creativiteit in zakelijke omgevingen als iets aparts wordt gezien. Als noodzakelijk om te innoveren, om problemen op te lossen of met veranderingen om te gaan, maar ook als onbestuurbaar, niet controleerbaar of beheersbaar Als iets dat ongrijpbaar en vaag is. Terwijl het een eigenschap is die iedereen bezit en gebruikt. Een eigenschap waarvan we hebben afgeleerd er gebruik van te maken. Een eigenschap die soms bedreigend wordt gevonden omdat het zich niet op traditionele manier laat managen. Daarmee is creativiteit niet het probleem, maar de manier waarop we er tegen aankijken en mee omgaan.

Op basis van mijn ervaringen en inzichten, heb ik een aanpak ontwikkeld waarin zowel de werking van creativiteit (individueel en collectief), de zakelijke toepassing ervan als het kunnen besturen ervan in de juiste balans terugkomen. Ik noem deze aanpak “Toegepaste Creativiteit”.

Ik ondersteun organisaties in het opstarten, inrichten en faciliteren van projecten op basis van deze methode. Ook verzorg ik trainingen, het liefst gecombineerd met de opstartfase van een innovatieproject.

Het is mijn ervaring dat het direct toepassen van de kennis in combinatie met het “samenwerken door samen werken” snel tot een robuust fundament voor succes legt